تبیین عملیات پایش فضای سایبری ارتش جمهوری اسلامی ایران در جنگ ترکیبی

جنگ‌های ترکیبی، جنگ‌های مربوط به کشورهای جهان سوم و گروه‌های مسلح است که به دلیل ضعف در بسیاری از حوزه‌ها سعی می‌کنند با ترکیب توانایی‌های ملی راهی را به‌سوی رویارویی با قدرت‌های برتر بگشایند. در چنین شرایطی جنگ اطلاعاتی، ‌‌‌‌جنگ نامتقارن، ‌‌‌‌جنگ شبکه‌ای، ‌‌‌‌جنگ سایبری، ‌‌‌‌جنگ کلاسیک، ‌‌‌‌جنگ بی‌قاعده و.‌‌.‌‌.‌‌.‌‌ ‌‌‌‌ازجمله حربه‌های اثرگذار در جنگ‌های ترکیبی مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرد.با توجه به اینکه آجا از فضای سایبری در فناوری داده و اطلاعات بهره‌برداری وسیع به عمل می‏آورد، شناسایی و احصاء شیوه‏های کار و تمهیدات لازم می‌تواند کمک شایانی به ساماندهی و مدیریت آن در تولید و تبادل اطلاعات در محیط امن بنماید. محقق در این پژوهش عملیات پایش فضای سایبری ارتش جمهوری اسلامی ایران در جنگ ترکیبی را به‌عنوان متغیر تابع و عواملی چون شیوه‏های کار و تمهیدات را به‌عنوان عامل تأثیرگذار بر تابع اصلی مورد بررسی و پژوهش قرار می‏دهد. این تحقیق با استفاده از روش توصیفی و نوع کاربردی-توسعه‌ای اجرا و جامعه نمونه 103 نفر تعیین گردیده و به‌منظور جمع‏آوری اطلاعات از ابزارهایی مانند مصاحبه، پرسش‏نامه و مطالعه اسناد و مدارک استفاده به‌عمل‌آمده است. یافته‌های موجود با استفاده از تحلیل محتوا، تحلیل روند، آمار توصیفی و استنباطی و در انتها به‌صورت آمیخته مورد تجزیه ‌و تحلیل قرار گرفت و نتایج فرضیه‌ها حاکی از تأثیر بسیار بالای عملیات پایش فضای سایبری آجا در جنگ ترکیبی است. همچنین پایش پورت‏های «تی.سی.پی» و «یو.دی.پی»، شناسایی آسیب‌پذیری‌های شبکه، استخدام افراد متخصص و متعهد، بومی‌سازی برنامه‌ها و نرم‌افزارهای کاربردی و ایمن‏سازی تجهیزات فعال و غیرفعال شبکه مواردی است که بیشترین تأثیر را در عملیات پایش آجا در جنگ ترکیبی دارند.